مطالعه بیوسنتز ترکیبات سیانوژنیک در بادام‎ ‎‏(‏Prunus dulcis‏) تلخ و شیرین

سیانوژنز در جنس ‏Prunus‏ منجر به تولید‏‎ ‎ترکیبات سیانوژنیک گلیکوزیدی (نظیر ماده تک قندی پرونازین ‏و دو قندی آمیگدالین) می شود. با وجود شناخته شدن مکانیسم توارث تلخی در جنس ‏Prunus‏ و گونه بادام، ‏چرخه بیوسنتز ترکیبات سیانوژنیک در ژنوتیپ های مختلف آن مشخص نیست. لذا نمونه های میوه از ژنوتیپ های تلخ و شیرین بادام جمع آوری و پروتئین های محلول آنها استخراج شد. پروتئین های محلول با ‏استفاده از مندلونیتریل گلوکوزیل ترانسفراز و آنتی بادی پلی کلونال تهیه شده‎ ‎برای آن، با‎ ‎روش ایمیونولوژیک ‏وسترن و با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارآیی زیاد (‏HPLC‏) محصولات حاصل از این پروتئین مطالعه ‏شدند. نتایج نشان داد که این آنزیم در همه ژنوتیپ تلخ و شیرین وجود داشته و در مراحل اولیه نمو بذر شروع ‏به بیان شدن می کند و بیان آن در کلیه ژنوتیپ ها تا اواسط مراحل نمو قابل ردیابی است. در ژنوتیپ های شیرین ‏با وجود افزایش غلظت پروتئین های محلول بذر، سنتز این پروتئین در 26-25 هفته بعد از گلدهی متوقف شده ‏و فقط ژنوتیپ های تلخ همچنان به سنتز این آنزیم (پروتئین) ادامه می دهند. نتایج تجزیه متابولیت ها با ‏HPLC‏ ‏نشان داد که همزمان با افزایش بیان این پروتئین از مقدار پرونازین کاسته شده و آمیگدالین در بذرها تجمع می یابد. بنابراین فقط ژنوتیپ های تلخ قادر به حفظ سطح زیاد از بیان پروتئین تا پایان نمو بذر هستند که نهایتاً ‏باعث تبدیل پرونازین به آمیگدالین در بذر و ایجاد مزه تلخی می شود. ‏